Motorrijden zit écht in ons DNA
In 1975 ben ik gaan motorrijden, op een Honda CB350. Daarmee ging ik naar Griekenland en Schotland, met mijn broer achterop. We zijn ook vanaf Luxemburg helemaal binnendoor tot aan Zuid-Frankrijk gereden. Motorrijden zit écht in ons
DNA. Een herinnering die mij ineens te binnen schiet is dat er in Schotland ooit een auto voor ons op de vlucht ging. In die tijd was ik zendamateur en zag ik een auto met een grote zendantenne. Ik dacht even een praatje te maken. Maar in de
jaren zeventig waren er in Schotland motorbendes actief, die in kleine groepjes mensen overvielen. Dus die man zag ons stoppen en ging er gauw vandoor. We zijn er achteraan gereden en toen hij stopte en we ons bekend maakten, was hij enorm opgelucht.
Van CB350 naar Crosstourer
De CB350 had zijn tijd gehad. Ik heb hem jarenlang gehad, maar op een gegeven moment werd de verhouding sleutelen en rijden verkeerd. Ik heb hem ingeruild voor een Yamaha Diversion 600. De Diversion viel alleen niet zo in de smaak. De motor had een zwabber frame. Dat het beter kon merkte ik toen ik een Honda VFR750 van een vriend mocht uitproberen. Ik was meteen verkocht! en heb er direct zelf een gekocht. In de loop der tijd kwam ik echter een paar keer in een situatie terecht, waarin ABS erg nuttig zou zijn geweest. Dat was voor mij een reden om over te stappen op een VFR800, die met V-Tec. Daar reed ik veel mee, na drie jaar had ik er al 50.000 km op zitten. Toch kreeg ik er bij MotoPort Hillegom een goede inruilprijs voor, toen ik in 2013 een Honda Crosstourer wilde. Dat is hem dus uiteindelijk geworden.
Zo vader, zo zoon
Weekend tripjes met de VFR-club of op vakantie gaan met de motor samen met mijn vrouw doe ik heel graag. We zijn naar Tsjechië, Frankrijk en Duitsland geweest. Ik deed minstens eenmaal per jaar een rit met mijn vrouw Marleen, dan reden we meestal 2000 km in vijf dagen. Soms gingen de kinderen mee achterop, ze zijn allebei een keer meegegaan naar de TT. Alleen Roderick wilde na één race alweer naar huis. In 2020 besloot Roderick echter om ook zijn rijbewijs te halen: ‘’Toen ik 18 was, moest ik kiezen voor een auto- of motorrijbewijs. Ik werk bij een refurbish-bedrijf van Apple-apparatuur, daar had ik een autorijbewijs voor nodig. De motor moest dus nog een paar jaar wachten, maar inmiddels heb ik het motorrijbewijs ook binnen’’, vertelt Roderick. Dat is leuk, want nu kan ik samen met mijn vader op vakantie. Ik ga ook mee op toertochten en met weekendjes van de VFR-club.
De grote wisseltruc
Mijn zoon Roderick was best fanatiek met motorrijden, want de Honda NC750X, waar hij mee begon, had er in een half jaar 16.000 km op staan, dat was zelfs nog in de coronatijd. Ik was net met pensioen en Roderick werkte drie dagen in de week. We zijn samen heel veel gaan toeren, vooral toen Duitsland openging, na de eerste Corona-golf in 2020. We zijn toen eerst naar het Sauerland geweest, daarna naar Frankrijk, met zijn tweeën acht dagen in de Alpen. Dat was een reis van Horizon motorreizen, die we zelf een beetje hadden aangepast. In het begin merkte je wel dat hij geen bergervaring had, maar aan het eind van de vakantie reed hij mij eruit op mijn Crosstourer. Voor mij was dat het moment om een wisseltruc uit te halen. Roderick kreeg de Crosstourer, ik ruilde de NC750X in voor een Africa Twin: Ik wilde niet zwaarder, dat heeft geen zin. Een pk-race is de verkeerde weg, ik wilde juist lichter. Mijn Africa Twin is daarom ook ruim 30 kg lichter dan mijn vorige motor. Het rijdt wel actiever. De V4 van de Crosstourer heeft veel koppel, dan wordt je lui met schakelen. Je kunt optrekken in de drie en daar kun je 180 km mee. Met de Africa Twin moet je meer schakelen en hoger in de toeren rijden, anders gaat hij bokken.
Wonderbaarlijke reis naar de Noordkaap
We zijn deze zomer naar de Noordkaap geweest, samen met een vriend van de VFR-club. We hebben in drie weken 7000 km gereden en hebben overnacht in kampeerhutten. Een tent is niet handig, want je kunt ook een week regen hebben. Kampeerhutten zijn niet zo duur en met drie man deel je de kosten. We hebben van tevoren alle hutjes geboekt, dan hoef je alleen nog een slaapzak en kookspullen mee te nemen. We hebben vooraf een weekmenu opgesteld en geoefend met koken. Het meeste hebben we onderweg gekocht bij supermarkten, want op een motor kun je nu eenmaal geen vijf kilo aardappelen meenemen. De motoren zijn vooraf goed nagekeken door MotoPort en voorzien van nieuwe banden. Je moet wel, want boven Trondheim vind je bijna geen motordealers meer. We hebben geen pech gehad, zelfs geen lekke band.
Gedeelde passie zorgt voor verbintenis
De reis beviel uitstekend, ook met de vriend. Als je dezelfde hobby hebt, heb je altijd wat om over te praten. Als je gaat kamperen in de zomervakantie heb je niet zo gauw aanspraak. De ene buur houdt van rotsklimmen, de andere van kajakken. Het is al anders wanneer je gaat skiën, dan heb je ook allemaal hetzelfde plan: de berg af. Met motorrijden is het net zo, je hebt een gemeenschappelijke passie. Het is in elk geval zo goed bevallen, dat ik samen met mijn zoon al plannen aan het maken ben voor de volgende trip. We willen nog een keer naar Schotland en we vinden Frankrijk allebei heel mooi. De Fransen hebben wel een beetje een handleiding, als je hun sociale gewoontes volgt, zoals bonjour roepen en een hand geven als je binnenkomt of weggaat, is het gezellig. Doe je het niet, dan word je als hork gezien. Verder kijken we op de motorbeurs wat er voor mooie reizen te maken zijn. Maar op pad gaan we zeker!